O danielach

Daniel – to gatunek pochodzący z Azji Mniejszej i naturalnie występujący w obszarze śródziemnomorskim. Jest to ssak z rodziny jeleniowatych, bardzo podobny do jelenia, lecz mniejszy. Długość ich ciała wynosi 130-150 cm, wysokość w kłębie ok. 105 cm, a przeciętna waga to 65-80 kg samce i 30-50 kg samice. Daniele występują w wielu zabarwieniach od białego do czarnego, jednak typowe ubarwienie w okresie letnim to rudobrązowy grzbiet z białymi plamkami, ciemna smuga wzdłuż kręgosłupa. Natomiast spód ciała i pośladki są białe. Zimą kolor danieli zmienia się na szary bez plamek. Dla samców danieli charakterystyczne są okazałe poroża, które osiągają ciężar 5-7 kg i które zrzucają co roku (przeważnie w maju).

Stado danieli składa się z dwóch grup (zwanych chmarami): pierwsza to dorosłe łanie, z cielakami i młodymi bykami, prowadzone przez licówkę, druga to stare byki zgrupowane w małych chmarach. Łopatacze, czyli najsilniejsze byki, często chodzą samotnie. Obie grupy łączą się tylko na początku października do połowy grudnia, na czas rui zwany bekowiskiem (od odgłosu wydawanego przez byki przypominającego bekanie).
Przed rują byki kopią sobie zagłębienia w ziemi w które oddają mocz, w tych dołach (zwanych rujawiskami) będzie następowało krycie łań. W okresie rui byki zbierają sobie chmarę łań, które będzie krył. Trwa to około 2 tygodni o ile nie zostanie wcześniej zrogowany i odpędzony przez innego byka. W tym okresie byki są bardzo agresywne i prawie nic nie żrą, przez co tracą wiele na wadze.
Po bekowisku Łopatacze odpoczywają, zaszywając się w gąszcz i intensywnie żerują aby nadrobić utraconą wagę. Ciąża łani trwa około 220-230 dni (czyli siedem i pół miesiąca), po czym przeważnie na przełomie czerwca i lipca, łania rodzi najczęściej jedno młode o wadze od 2,5-5,5 kg. Ciele karmione jest przez matkę do początku zimy. Młode rosną bardzo szybko, a dojrzałość płciową osiągają w 2-3 roku życia. Maksymalna długość życia danieli to ok 20 lat.